Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 11, t. 149-159
s. 1, t. 1-27
s. 2, t. 28-40
s. 3, t. 41-54
s. 4, t. 55-69
s. 5, t. 70-84
s. 6, t. 85-97
s. 7, t. 98-110
s. 8, t. 111-125
s. 9, t. 126-138
s. 10, t. 139-148
s. 11, t. 149-159
s. 12, t. 160-173
s. 13, t. 174-187
s. 14, t. 188-201
s. 15, t. 202-213
s. 16, t. 214-226
s. 17, t. 227-238
s. 18, t. 239-252
s. 19, t. 253-264
s. 20, t. 265-279
Tekst główny
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 153-157

Akcenty długie w Wf

!!!   miniat: wycinek para akordów 153-154, tylko górna 5-linia, ale tak, żeby 2. akcent Wa było widać.              TGTU = 3 akcenty długie 153, 154 i 156

 w Wn

EZnieU x 3 (przez przejścia do nowej linii w sumie 5 znaków)

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wa

EZnieU1 = 6 akcentów

Pod ostatnią ósemką t. 153, 154 i 156 Wf ma akcenty długie. W Wn odtworzono je jako krótkie, sięgające 1. ósemki następnego taktu, widełki , co w tym wypadku nie wpływa na ich znaczenie (Chopin stosował niekiedy tego typu pisownię w dwunutowych motywach). Notacja Wa jest niedokładna (użycie krótkich akcentów) i dowolna (zdublowanie znaków w partii l.r., zasugerowane przypuszczalnie autentyczną notacją na 2. ósemce tych taktów).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wa2, Wa1, Wf1, WfD, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3