Strona:
Źródło tekstu:
s. 14, t. 188-201
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 190
Jako przedostatnią szesnastkę pr.r. Wa ma as1. Jest to najprawdopodobniej przykład nadgorliwości adiustatora, który mając za zadanie wyłowić przeoczone odwołania alteracji, nie zauważył, że a1 na początku 2. trioli nie jest alteracją, lecz dźwiękiem należącym do panującej tonacji (od t. 184 B-dur) i to składnikiem tworzącego podłoże harmoniczne akordu.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wa2, Wa1, Wf1, WfD, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3