mUltimate Chopin

op. 22, Polonez

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 93

Utwór: op. 22, Polonez

d powtórzone w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: wycinek, pół taktu (do h l.r.), tylko dolna 5-linia.                     Tu bez kliszy 

d przetrzymane w Wa i Wn2 (→Wn3)

łuk EZTU, bez nawiasów

d przetrzymane, propozycja redakcji

EZTU w nawiasie
..

Zdaniem redakcji, porównanie z następnym taktem, w którym d jest przetrzymane, czyni przypadkowe pominięcie łuku przetrzymującego w omawianym takcie bardzo prawdopodobnym. Tak też to oceniono w Wa i Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 93

Utwór: op. 22, Polonez

Bez łuku w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: to, co pod łukiem TGTU, tylko górna 5-linia.                 Tu bez kliszy 

Łuk od 2. szesnastki w Wa

ezNIEu1

Łuk od 1. szesnastki w Wn2 (→Wn3)

EZnieU

Łuk od ósemki proponowany przez redakcję

EZTU
..

Brak łuku w Wf (→Wn1) – niezależnie od jego przyczyny – musi być uznany za błąd. W tekście głównym podajemy taki łuk, jaki Wf ma w następnym takcie. Łuk dodano także w Wa i w Wn2 (→Wn3), w żadnym z nich nie uwzględniono jednak autentycznego łuku z analogicznego t. 94.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 95

Utwór: op. 22, Polonez

Szesnastka w Wf, możliwa interpretacja

Ósemka w Wn i Wa

jak EZTU, ale bez [3] x 2

Ósemka proponowana przez redakcję

EZTU z triolami
..

Wf ma na początku taktu szesnastkę w prawej, a ósemkę w lewej ręce. Jest to błąd, ale nie jest jasne, która wartość jest prawidłowa:

  • ósemka wymaga uznania następujących po niej 3 szesnastek za triolę. Rytm ten w naturalny sposób rozwija schemat użyty w poprzednich taktach – zachowany jest zarówno moment rozpoczęcia nowego motywu na 2. ósemce taktu, jak i jednorodny ruch triol szesnastkowych. Wersję tę, przyjętą w Wa i Wn, podajemy w tekście głównym (dodając oznaczenia triol) także ze względu na skojarzenie z rytmem polonezowym;
  • szesnastka jest w tym kontekście mniej oczywista, co jednak wcale jej nie dyskwalifikuje – tego typu urozmaicenie rytmiczne słyszanego przed chwilą wzorca jest jak najbardziej w stylu Chopinowskim. Za takim rozumieniem rytmu tego taktu przemawia rozplanowanie nut w Wf, świadczące o przekonaniu sztycharza, że ma do czynienia z czterema regularnymi szesnastkami.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 95

Utwór: op. 22, Polonez

 pomiędzy nutami w Wf (→Wn1), odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, 1. miara, tylko dolna 5-linia.             EZnieU

 na 1. nutę w Wa

EZTU

 na 2. nutę w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1
..

Umiejscowienie znaku  w Wf (→Wn1) jest niejasne. W tekście głównym przesuwamy znak na początek taktu, zgodnie z wyraźnymi oznaczeniami w dwóch poprzednich, analogicznych taktach (tak też to odczytano w Wa). Natomiast w Wn2 (→Wn3) umieszczono znak dopiero na początku szesnastkowego pasażu, co jest bliższe zapisowi Wf od strony wizualnej i może być traktowane jako dopuszczalny wariant.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 97

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wf nie ma znaku chromatycznego przy górnej nucie przedostatniej trioli. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wa i Wn2 (→Wn3). Podobnie w dalszej części pasażu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn