Wn2
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
porównaj
  t. 62

W Wf (→Wn1) nie ma znaków chromatycznych przed 1., 3. i 6. nutą pod przenośnikiem oktawowym, co stwarza – przynajmniej teoretycznie – wątpliwość co do ich brzmienia. Odpowiednie znaki –  es3 f3 d3 – dodano w Wa, a pierwszy z nich także w Wn2 (→Wn3). Uwzględniamy je również w tekście głównym. Podobnie w t. 206.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.