Wn2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 156-157

Łuk od b1 do as1 w A i Wn2

!!!   miniat: t. 156 + 1. ćwierćnuta 157, tylko górna 5-linia.                  EZTU

Łuk od es1 do es2 w Wn1 (→Wf)

EZnieU1

Łuk od b1 do es2 w Wa

EZnieU

Z trzech postaci, w których występuje w źródłach łuk rozpoczynający się w t. 156, autentyczna jest tylko wersja A i Wn2. Całotaktowy łuk Wn1 (→Wf) to skutek maniery dopasowywania łuków do struktur rytmicznych, w tym przypadku taktów (podobnie zniekształcono łuki w sąsiednich taktach). W Wa moment rozpoczęcia łuku przesunięto zapewne na podstawie porównania z analogicznymi taktami.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.