Wf2
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 486

Jako ostatnią ósemkę A (→Wn1Wf1) ma d2. Widać przy tym, że początkowo cała ostatnia triola była zapisana o sekundę niżej – cis1-d1-d2. Chopin poprawił dwie pierwsze ósemki i prawdopodobnie przeoczył w pośpiechu trzecią. Potwierdzeniem tego scenariusza jest – niemal na pewno autentyczna – korekta Wf2 (→Wa), w której nutę tę zmieniono na e2. Identycznej poprawki dokonano również w Wn2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Poprawki A, Błędy wynikające z poprawek, Adiustacje Wn, Błędy A, Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.