op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 21, Koncert f-moll, cz. III
W A Chopin wpisał tu tylko dwa kasowniki – przed 2. ósemką w t. 476 i przed dolną nutą 1. ósemki w t. 477. Brak znaków przed 1. oktawą l.r. w t. 476 to w całym tym fragmencie jedyny przypadek, w którym pierwsze wystąpienie nuty w takcie nie zostało prawidłowo oznaczone. Wskazuje to przypuszczalnie na pisanie partii l.r. po pasażach pr.r., przez co pierwszym h, które Chopin napotkał pisząc, była właśnie 2. ósemka, zapisana zresztą na dolnej pięciolinii. Uwzględniając działanie tego 
także na najwyższą nutę l.r., wszystkie potrzebne kasowniki dodano już w Wn (→Wf→Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Błędy A
notacja: Wysokość
