Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- …
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- Następna »
t. 81
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
W wydaniach ostatnia nuta zapisana jest jako sześćdziesięcioczwórka. Grupa wypełniająca 4. miarę taktu zawiera tym samym ułamkową liczbę trzydziestodwójek – 8½ w Wn1 oraz 9½ w Wf (→Wa), co musi być uznane za błąd. Prawdopodobnie sztycharz Wn1 skrócił ostatnią nutę niejako "automatycznie" – por. t. 41. Błąd zadiustowano jedynie w Wn2, redukując wartość pauzy, co nie odpowiada oryginalnemu zamysłowi Chopina wyrażonemu w A. Być może jednak dodatkową beleczkę dodano w Wn1 (→Wf→Wa) z inspiracji Chopina, a pozostawienie pauzy bez zmian było tylko niedopatrzeniem. Wersja Wn2 byłaby wówczas racjonalną poprawką niedokładnie zrealizowanej korekty Wn1. Na tę możliwość wskazywałoby pominięcie cyfry '9' określającej liczbę trzydziestodwójek w tej grupie. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne |
||||||||
t. 82
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Nie jest pewne, czy łuk przetrzymujący półnutę został w Wn1 (→Wf→Wa) przeoczony, czy usunięty przez Chopina. Zdaniem redakcji pierwsza możliwość jest bardziej prawdopodobna, w tekście głównym proponujemy jednak rozwiązanie wariantowe. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
||||||||
t. 82
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Z dwóch łuków wpisanych w A, w Wn (→Wf→Wa) wybrano dolny, obejmujący jedynie grupę drobnych ósemek. Wybór ten, zgodny z ogólnym nastawieniem sztycharza Wn1, jest jednak niefortunny, gdyż dolny łuk jest w tym kontekście jedynie częścią oznaczenia grupy nieregularnej. W tekście głównym pozostawiamy górny łuk, pełniący funkcję artykulacyjno-frazową – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Łuki "triolowe" |
||||||||
t. 83
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zarówno seksta występująca w A, jak i oktawa c2-c3 w Wn1 (→Wf) to niemal na pewno błędy – por. analogiczny t. 15. W A Chopin postawił o jedną linię dodaną za mało (błędy w liczbie linii dodanych to – nie licząc znaków chromatycznych – zdecydowanie najczęstszy typ jego błędów wysokościowych), a zmianę w Wn1 można wytłumaczyć adiustacją wydawcy, nieporozumieniem przy korekcie lub zwykłą pomyłką. Poprawny tekst wpisał Chopin we wszystkich trzech egzemplarzach lekcyjnych. Wersja Wa i Wn2 to zapewne adiustacje, wprowadzone na podstawie porównania z analogicznym t. 15. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
||||||||
t. 83-84
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Łuk obejmujący w A t. 83-84 (z przedtaktem) został w Wn1 odtworzony niedokładnie z powodu przejścia na nową linię. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn2 usunięto niedokładność dostosowując prawidłową, 1. część łuku (w t. 82-83) do błędnego łuku w t. 84. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- Następna »