mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 81

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Akord w A

!!!   miniat: nic.             TGTU = sekunda as-b)

Seksta w Wn (→Wf→Wa)

bez b (na kliszy samo as)
..

Pominięcie nuty b w przedostatnim akordzie to prawdopodobnie skutek niedokładnego odczytania A, w którym nutę tę można uznać za wpisaną pomyłkowo. Porównanie z analogicznym t. 32 pokazuje, że w obu miejscach Chopin miał na myśli akord as-b-f1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 82

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Samo Es w A (→Wn→Wf)

!!!   miniat: nic.         Tu pusta klisza 

Oktawa w Wa

8 jak TGTU, ale bez nawiasów

Oktawa proponowana przez redakcję

TGTU
..

Podobnie jak w analogicznym t. 33, uważamy, że Chopinowska poprawka A w t. 14 miała prawdopodobnie obowiązywać także przy powtórzeniach tego taktu. W omawianym takcie – inaczej niż w t. 33 – uzupełnienie takie wprowadzono także w Wa, zapewne na podstawie analogii z t. 14.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 83

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Seksta es2-c3 w A

!!!   miniat: ta ćwierćnuta, tylko górna 5-linia.         wg opisu

Oktawa c2-c3 w Wn1 (→Wf)

Oktawa es2-es3 w Wa, WfD, WfJ, WfS i Wn2
..

Zarówno seksta występująca w A, jak i oktawa c2-c3 w Wn1 (→Wf) to niemal na pewno błędy – por. analogiczny t. 15. W A Chopin postawił o jedną linię dodaną za mało (błędy w liczbie linii dodanych to – nie licząc znaków chromatycznych – zdecydowanie najczęstszy typ jego błędów wysokościowych), a zmianę w Wn1 można wytłumaczyć adiustacją wydawcy, nieporozumieniem przy korekcie lub zwykłą pomyłką. Poprawny tekst wpisał Chopin we wszystkich trzech egzemplarzach lekcyjnych. Wersja Wa i Wn2 to zapewne adiustacje, wprowadzone na podstawie porównania z analogicznym t. 15.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn , Błędy w liczbie linii dodanych , Błędy A , Dopiski WfS , Dopiski WfJ

t. 83

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W Wf półnuta w 2. połowie taktu brzmi błędnie c1-des1. Pomyłkę sprostowano w Wa, a także w WfS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wf , Dopiski WfS

t. 87

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

es2 w akordzie w A i Wn2

!!!   miniat: ten akord, tylko górna 5-linia, bez akcentu.      TGTU (główka es2)

Bez es2 w Wn1 (→Wf→Wa)
..

Brak nuty es2 w ostatnim akordzie to albo zwykłe przeoczenie sztycharza Wn1, albo – co bardziej prawdopodobne – skutek uboczny korekty łukowania. W analogicznym t. 19  wszystkie źródła mają akord pięcionutowy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn