mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. II

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 75

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

Ostrzegawczy  przed f3 dodano w Wn (→Wf→Wa). Wydaje się mało prawdopodobne, by tak mało znaczącego uzupełnienia dokonał sam Chopin, ale nie jest to wykluczone – por. uwagę dotyczącą des3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 76

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

as2 w A

!!!   miniat: 4. miara (od przednutki).                TGTU

g2 w Wn (→Wf→Wa)

przednutka
..

Wersja wydań może być efektem korekty Chopina w Wn1 (por. cz. I, t. 87). Zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobna wydaje się tu jednak pomyłka sztycharza – porównanie trzech analogicznych taktów (t. 8, 27 i 76) sugeruje, że Chopin stopniowo urozmaicał stronę rytmiczną, nie zmieniając praktycznie schematu melodycznego, w którym nuta g2 pojawia się dopiero w końcówce taktu. Tymczasem wersja z przednutką g2 nie wnosi niczego w zakresie rytmu, zaburza natomiast ów schemat melodyczny przedwczesnym pojawieniem się g2. Z tego względu w tekście głównym pozostawiamy wersję A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

ges w A

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko l.r., bez pedału i łuku. MOCNO ścieśnione.              TGTU (ges jako 2. ósemka)

B-ges w Wn (→Wf→Wa)

B w WfS
..

Wersja A to zdaniem redakcji jedyny autentyczny tekst tego miejsca. Seksta w Wn (→Wf→Wa) jest niemal na pewno wynikiem błędnego odczytania A – sztycharz Wn1 za nutę B uznał przypadające na jej wysokości pierwotne zakończenie laseczki ósemki ges z charakterystycznym „haczykiem". Pomyłką jest przypuszczalnie również skreślenie tej nuty w WfS – piszący, być może sam Chopin, widząc dwie nuty, z których jedną należało skreślić, a drugą zachować, złączył te dwie myśli w jedną czynność, skreślając nutę, która miała pozostać (podobnego rodzaju błąd popełniono w WfS jeszcze w Sonacie h op. 58, cz. III – w t. 28 zamiast omyłkowo pominiętego  obniżającego ais1 na a1, dopisany został , potwierdzający błędny tekst).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn , Dopiski WfS

t. 77

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

..

W żadnym ze źródeł nie ma  przywracającego es3 w opadającej części biegnika, co jest niewątpliwie pomyłką Chopina. W Wa dodano bemole przywracające es2 i des2 pod koniec taktu – uzupełnienie uzasadnione w notacji oryginalnej z użyciem przenośnika oktawowego w najwyższej części biegnika.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji

t. 78

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II

g1-as1 w A

!!!   miniat: nic.               TGTU

as1-b1 w Wn (→Wf→Wa)
..

Wersja wydań jest bez wątpienia wynikiem pomyłki sztycharza Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn