mUltimate Chopin

op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 23-25

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

2 łuki w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: dwa i pół taktu, tylko dolna 5-linia, bez akcentów, ścieśnione!.          TGTU

3 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

EZnieU

2 łuki w A (możliwa interpretacja) i Wn2

tr puste,                        red = EZnieU1

Alternatywna propozycja redakcji

EZnieU1 + trzeci łuk EZnieU
..

Zasięg łuków l.r. nie jest w A jasny; w tekście głównym podajemy bardziej prawdopodobną interpretację. Łukowanie Wn1 (→Wf→Wa) jest przypuszczalnie kombinacją początkowej niedokładności sztycharza Wn1 i późniejszej, być może autentycznej korekty tego wydania. Propozycję pogodzenia tej wersji z notacją A proponujemy jako wersję alternatywną.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn

t. 27-28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk c2-g2 w A (odczyt dosłowny→Wn1→Wf→Wa)

!!!   miniat: nic.                    Tu krótszy łuk, do ostatniej szesnastki

Łuk c2-as2 w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

tr puste;                          red = TGTU

Łuk d2-as2 (inna interpretacja A)
..

Tak jak w t. 23-25, zasięg łuku wpisanego w A nie jest jasny. Pod łukiem znajduje się tylko grupa szesnastek, jednak początek łuku wyraźnie sugeruje, że należy go rozpocząć od półnuty c2. Z kolei na potrzebę doprowadzenia łuku aż do następnego taktu wskazują łuki dwóch następnych podobnych figur, a także łuk Rork (partia I skrzypiec). 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

t. 28

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk cis2-b2 w A (odczyt dosłowny) i Wn2

!!!   miniat: nic.               od 1. szesnastki do t. 29

Łuk d2-b2 w A, interpretacja kontekstowa

Łuk cis2-as2 w Wn1 (→Wf→Wa)

tylko nad szesnastkami
..

Moment rozpoczęcia łuku nie jest w A jasny. Zdaniem redakcji jest bardziej prawdopodobne, że łuk miał biec od ćwierćnuty d2, jednak odczytanie przyjęte w Wn2 jest również możliwe. Wcześniejsze zakończenie łuku w pozostałych wydaniach musi być uznane za niedokładność.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn

t. 29-30

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

Łuk f2-c3 w A

!!!   miniat: nic.             TGTU

Łuk e2-as2 w Wn1

tr puste;                 red = EZnieU1

Łuk e2-b2 w Wf (→Wa)

Łuk e2-c3 w Wn2

tr puste ;                 red = EZnieU
..

Zasięg łuku A wydaje się jasny, a mimo to nie został on w tej postaci odtworzony w żadnym z wydań. O ile jednak wcześniejsze rozpoczęcie łuku można uznać za usprawiedliwione porównaniem z analogicznym t. 27, o tyle wcześniejsze zakończenie nie znajduje żadnego uzasadnienia w notacji A i jest przykładem tendencyjnej interpretacji łuków przez sztycharza Wn1, w dodatku zrealizowanej niedokładnie, co poprawiono w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 31-35

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I

3 łuki w A, interpretacja kontekstowa

4 łuki w Wn1 (→Wf→Wa)

jak Wn1_tr, tylko nad małymi nutami, w t. 33 pod akcentem (EZnieU)

3 łuki w Wn2

tr puste;             red = jak Wn2_tr, tylko nad małymi nutami
..

Łukowanie A jest niedokładne na przejściu stron – łuk na końcu strony (t. 32) sugeruje kontynuację, jednak na nowej stronie (t. 33) nie ma jego dokończenia. Na domiar złego następny łuk, rozpoczynający się od synkopowanego b1, zapisany jest z rozmachem, co przypuszczalnie utwierdziło sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) w przekonaniu, że podział łuku występuje tu na kresce taktowej. Nie ma wszakże żadnego usprawiedliwienia dla zniekształceń frazowania w t. 31-32 i 33-34. W całości fragment ten jest jednym z jaskrawszych przykładów niezrozumienia i lekceważenia Chopinowskiego łukowania przez sztycharza Wn1. Warto dodać, że doprowadzenie ostatniego łuku do końca frazy w t. 35 dokonało się dopiero w korekcie – pierwotnie t. 31-34 miały cztery jednotaktowe łuki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1