Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 219-220

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

2 łuki w KG (odczyt dosłowny→Wn)

KG, Wn: 2 łuki zamiast jednego: pierwszy do końca t. 219, drugi od początku t. 220

Ciągły łuk w KG (interpretacja kontekstowa) i WfWa)

Wfa TGTU = jeden łuk t. 219/220

 

..

Wersja Wn wynika prawdopodobnie z nietrafnej interpretacji zapisu KG – w rękopisie tym t. 219 kończy system, a łuk jest wskutek przerw w dopływie atramentu niezbyt czytelny, tak iż wydaje się nie wykraczać poza ostatnią ćwierćnutę. Łuk w t. 220 jednak bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, co potwierdza ciągły łuk w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KG , Niepewna kontynuacja łuku

t. 219

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Krzyżyk podwyższający c2 na cis2 na końcu taktu pojawia się tylko w WfSz (dopisany), Wf4 i Wa2. Brak tego znaku to niewątpliwie przeoczenie Chopina w [A] – por. e2 a nie es2 w analogicznym pochodzie w t. 91-92.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfSz

t. 220

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W Wf1 (→Wf2Wf3) 1. nutą l.r. jest Ais. Błąd poprawiono w WfSz, Wa i Wf4, prawidłowe Gis ma także KG (→Wn). 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf , Dopiski WfSz

t. 220-221

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

[A] nie było  podwyższającego g3 na gis3 w ostatniej ćwierćnucie t. 220 ani  podwyższającego es3 na e3 na początku t. 221. Te oczywiste niedokładności poprawiono tylko w niektórych źródłach –  dodano w Wf4, Wn i Wa2, a  w Wf2 (→Wa,Wf3Wf4).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 221-225

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Łuki w KG

!!!   miniat: 2 ćwierćnuty l.r. t. 222 + 2 ćwierćnuty pr.r. 223 + 2 ćwierćnuty l.r. 224, bez kluczy, z kreskami taktowymi.        Tu EZnieU (2 łuki 223-4 i triole z łukami 225)

Bez łuków w Wf

tylko triole i łuki EZnieU1 225

Łuki Wa

EZTU

Łuk Wn1

war. 11 bez łuku 223

Łuki Wn2

war. 11 ale w t. 223, czyli EZnieU2

..

Brak łuków w Wf, o ile nie jest zwykłym przeoczeniem, sugeruje, że łuki w KG mogły być dopisane przez Chopina. Odtworzono je niedokładnie zarówno w Wn1, jak i w Wn2. Autentyczne są najprawdopodobniej także łuki dodane w Wa, idące po linii zmian notacji, wprowadzanych stopniowo przez Chopina tutaj i w analogicznym fragmencie ekspozycji (patrz t. 93-97). Te ostatnie, jako najpóźniejsze i najdokładniejsze, proponujemy w tekście głównym.
(Podwójne łuki, jak te w l.r. w t. 222 i 224, bywały stosowane przez Chopina, np. w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 473-480. Można wszakże mieć wątpliwości, czy podwojenie znaków nie było pomysłem adiustatora Wa.)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wa