Zagadnienia : Niedokładności Wn

t. 45-46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

  w KG

!!!   miniat: to co pod łukiem w t. 45-46 (niecałe półtora taktu), tylko górna 5-linia.         Tu EZnieU  i TGTU 

  w Wf (→Wa)

 i akcent w Wn1

EZnieU1 + akcent długi pod 4. ćwierćnutą na wysokości wideł

  w Wn2mar (→Wn2)

EZnieU1 + TGTU

..

Występująca w tych taktach para widełek   wykazuje spore różnice, jeśli chodzi o zakres obu znaków w poszczególnych źródłach. W przypadku pierwszego z nich za znaczące uważamy jedynie różnice dotyczące momentu rozpoczęcia znaku. Wersje KG i Wf – źródeł opartych na [A] – uważamy za równorzędne warianty, z których do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego (Wf). Nieprzekraczające jednej ósemki różnice zasięgu widełek  wydają się nieistotne; jedynie odtworzenie ich w Wn1 jako akcentu jest z pewnością błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 68

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Akcent długi w KG i Wa2

!!!   miniat: nic.             TGTU

Bez znaku w Wf (→Wa1)

Krótki akcent w Wn

..

Wyraźny akcent długi w KG (w t. 14, którego powtórzeniem jest t. 68) został w Wn odtworzony jako krótki. Znak dodano także w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 78

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

 w KG

!!!   miniat: ta co w t. 16.            EZnieU       (tr puste)

 w Wf (→Wa)

TGTU

 w Wn1

EZnieU1

 w Wn2mar (→Wn2)

widły jak war 34 w t. 70

..

Znaki  w KG i Wf można uważać za równorzędne warianty. Z powodów omówionych w t. 16 w tekście głównym podajemy wersję Wf. Znak w Wn1 jest wyraźnie niedokładny, co poprawiono (też niedokładnie) w dalszych Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn