Wn
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 107-108

5 akcentów długich w KG, Wf i Wa

!!!   miniat: nic.         TGTU (5 długich, ostatni krótki)

6 akcentów długich w Wn1

6 krótkich akcentów w Wn2 (→Wn3)

Tak jak w t. 5-6, ustalenie, jaki rodzaj akcentów Chopin miał tu na myśli, nastręcza trudności. W KG, Wf i Wa ostatni akcent w t. 108 jest wyraźnie krótszy od poprzednich (i następnych) i tę wersję podajemy w tekście głównym. Ujednolicone pisownie Wn1 i Wn2 (→Wn3) można jednak traktować jako uzasadnione wersje alternatywne tych znaków.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.