Wysokość
|
t. 23
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W Wf2 dodano ostrzegawczy kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf |
||||||
|
t. 24
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Wersja KDP może być zwykłą pomyłką, może też jednak świadczyć o tym, że widoczną w A poprawkę tej nuty z h1 na d2 Chopin zrobił dopiero po sporządzeniu tej kopii. Nuta ta była przez Chopina zmieniana także w AI, w którym d2 dopisane jest najprawdopodobniej ołówkiem (także na ostatniej szesnastce taktu). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Skreślenia A |
||||||
|
t. 25
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Bemole obniżające A i a1 na As i as1 w ostatniej grupie szesnastek zostały dodane w korekcie Wn (nie była to rutynowa adiustacja, jak np. w t. 6, gdyż oba dodane znaki różnią się krojem od innych). Pozostałe źródła mają w tym miejscu A i a1. Kwestia autentyczności tej zmiany (a także wprowadzonej również w Wn1 zmiany w t. 34) to jeden z trudniejszych problemów redakcyjnych w utworach Chopina (patrz charakterystyka Wn1). Wersja Wn, w której połączenie z następnym taktem jest dzięki wspólnemu dźwiękowi (as) gładsze, wykazuje cechy ulepszenia Chopinowskiego, toteż podajemy ją jako podstawową (zmieniamy przy tym – zgodnie z obowiązującą w całej Etiudzie regułą – główkę As w l.r. na większą; zrobiono to już w Wn2 i Wn3). Rodzi się pytanie, dlaczego tak słyszalnej zmiany Chopin nie wprowadził do Wf? – w momencie pojawienia się tego pomysłu wydanie to mogło być już ukończone. Z kolei brak odpowiedniej poprawki w egzemplarzach lekcyjnych, WfD lub WfS, daje się wytłumaczyć tym, że po kilku latach od ukończenia utworu oryginalny, dobrze przecież brzmiący tekst nie budził na lekcjach sprzeciwu kompozytora. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wn |
||||||
|
t. 25
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
Wersja Wf może być wynikiem poprawki Chopina – w rękopiśmiennym podkładzie lub w samym Wf. Nie można wszakże wykluczyć jakiegoś nieporozumienia przy odczytywaniu rękopisu. Z tych względów w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczną wersję pozostałych źródeł. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
|
t. 25
|
Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur
..
W większości źródeł występują niedokładności w notacji znaków chromatycznych, niewpływające na odczytanie tekstu. W AI, A (→KDP) i Wf brak kasowników przed 3. nutą l.r. (a) i 4. nutą pr.r. (e1), natomiast w Wa1 brak kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności A |
przed g1, niewątpliwie uzasadniony po gis1 występującym w tym wydaniu w końcówce poprzedniego taktu. Podobnie w 
przed 3. nutą pr.r. (cis2).