Wn1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 51-63

 w A

!!!   miniat=poprzednia uwaga (o p-f).        Tu 51, 61 i 63 widły od 2. akordu do końca taktu (cała 4. miara), 52, 60 od cis2-cis3 do półnuty; (53, 62 puste, bo mają osobne adnotacje). Na miniaturze p-f pod/przed 4.

Wf (→Wn,Wa

!!!    51, 60-61 i 63=TGTU, 52=A (53, 62 puste)

Propozycja redakcji

!!!   TGTU 51-52, 60-61 i 63

Motywy pr.r. w drugich połowach t. 51-53 i 60-63 opatrzone są w A widełkami  o różniących się zakresach. Zdaniem redakcji należy to wiązać z wyraźnie mniejszą starannością zapisu tej strony A (por. np. uwagę o znakach chromatycznych). W podobnych sytuacjach w pierwszej części Etiudy (t. 10-13 i 20-23) widełki zawsze (osiem razy) obejmują całe motywy. Tak też na ogół odtworzono te znaki w wydaniach, z wyjątkiem t. 52 (znak rozpoczęty później, zgodnie z A) oraz omówionych osobno t. 53 (znak odwrócony) i t. 62 (znak pominięty). W tekście głównym proponujemy ujednoliconą wersję widełek, zgodną z naturalnym i w tym przypadku raczej oczywistym sensem muzycznym.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.