mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 19-23

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

  w Ao

!!!   miniat: 2., 3. i 4. miara t. 19, tylko górna 5-linia bez poco,             Tu pary wideł w t. 19, 21 i 23:   w t. 19  od chorągiewek na 2 do # gis2 (x=1523 y=5867, obrót o 1),  y=5868 od początku 14. do końca 16. nuty; t. 21  od 4. do 8. nuty,  od 13. do 15.; t. 23  od 6. do 11. nuty,  od 14. do 16.

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU=puste
..

Pary widełek w t. 19, 21 i 23, widoczne w Ao, nie są sprzeczne z ogólnym crescendo, gdyż dotyczą przede wszystkim linii melodycznej. Znaczenie krótkich znaków  nie jest oczywiste (por. t. 20-22), zdaniem redakcji tutaj należy je odczytywać jako diminuenda odpowiadające poprzedzającym je crescendom. W tekście głównym nie uwzględniamy ich.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

t. 19

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaku w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: dwie 16ki, tylko górna 5-linia, bez napisu i piano.    Tu pusta klisza

Akcent długi w Ao

!!!   nad des2 i cyfrą palcowania.
..

W tekście głównym nie uwzględniamy podkreślającego początek nowej części akcentu w Ao.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 20-22

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaków w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat jak sąsiedniej adnotacji.    Tu pusta klisza

Akcenty długie w Ao

!!!    pod dolnym głosem pr.r. (pod chorągiewkami)
..

Akcenty długie na 4. miarę t. 20 i 22 wydają się w Ao mocno powiązane z wartościami rytmicznymi – zarówno w l.r., jak i w dolnym głosie prawej autograf ten ma ćwierćnuty.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

t. 24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 w Ao

!!!   miniat: 3 ostatnie miary taktu, tylko górna, bez palcowań.     Tu widły od 7. nuty do początku 12. i cresc. na dolnym ramieniu do znaków chrom. przed 13. nutą

 w Wf (→Wn) 

!!!!!!!  TGTU MODYFIKOWANE GENETYCZNIE  !!!!!! lewy koniec od # fis2, prawy do końce ostatniej 16-ki

 w Wa

!!!  stare TGTU przesunięte w lewo o szerokość nuty
..

Ostatnią fazę crescenda Chopin oznaczył zarówno w Wf, co podajemy w tekście głównym, jak i w Ao. W pozostałych wydaniach odtworzono znak Wf, przy czym w Wa nieznacznie go skrócono.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf

t. 25-26

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 w Ao

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, 2 takty, ścieśnione, tylko te znaki, których dotyczy adnotacja.     Tu fz i długi akcent nad obiema półnutami, 'z' z fz trochę wchodzi w obszar nad nutą, akcent tuż za nim. Wszystko na takiej wysokości, żeby się łuk pod akcentem zmieścił (akcent 24 wyżej niż "stare TGTU", y=2189 lub ciut wyżej)

Akcenty długie w Wfkor

!!!!!!!  NOWE TGTU = akcenty o 12-14 wyżej  !!!!!!!!!

Krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   jak nowe TGTU tylko krótkie
..

Niewątpliwe akcenty długie, wpisane przez Chopina w Wfkor, zostały w Wf (→Wn,Wa) odtworzone jako krótkie. Ao ma przed akcentami jeszcze oznaczenia , które są charakterystyczne dla tego autografu. W wersji przeznaczonej do druku Chopin nie użył ani jednego z nich.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf