mUltimate Chopin

op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

 w Ao

!!!    miniat: ta ćwierćnuta, tylko dolna 5-linia, ścieśniona.    Akcent od laseczki dolnego głosu pr.r., a fz tuż przed nim. Akcent wyżej niż teraz w TGTU

Akcent w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   krótki akcent

Propozycja redakcji

!!!   TGTU (długi)
..

Propozycja redakcji (akcent długi) stanowi wypadkową niewątpliwych elementów dwóch źródeł zawierających niezależnie wpisywane oznaczenia w tym miejscu – Ao i Wf (→Wn,Wa). Nie uwzględniamy , gdyż w wersji przeznaczonej do druku Chopin znacznie zredukował liczbę tych znaków, zaś rodzaj akcentu ustalamy na podstawie własnoręcznego wpisu Chopina w Ao.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 17

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez znaków w KLI i Wf (→Wn,Wa) 

!!!   miniat: 2., 3. i 4. grupa, tylko górna 5-linia, bez palcowań i oznaczeń pod 5-linią.    Tu pusta klisza=TGTU

Trzy akcenty w Ao

!!!    krótkie, tuż nad trójkami palcowania (ale bez przesady)
..

Chopin stopniowo rezygnował z oznaczenia akcentów na początku trzech charakterystycznych czteronutowych motywów pr.r. Ao ma trzy takie akcenty, a w Wfkor Chopin wpisał początkowo drugi i trzeci z nich. Ostatecznie jednak skasował znaki, umieszczając na nich palcowanie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 18

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Bez oznaczeń w KLI, Ao i Wf (→Wa)

!!!!   miniat: te 2 oktawy, tylko dolna 5-linia.    Tu pusta klisza

staccato w Wfkor

!!!   TGTU

Łuk w Wn

!!!!    łuk dołem
..

W tekście głównym podajemy kropki staccato wpisane przez Chopina w Wfkor. Kropki te pominięto w Wf (→Wa), a w Wn obie oktawy połączono łukiem. Autentyczność tej ostatniej wersji jest niepewna – widząc poprzednie łuki, adiustator Wn mógł uznać brak łuku nad ostatnią parą ćwierćnut za niedopatrzenie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 18

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

  w Ao

!!!   miniat: tylko dolna 5-linia, cały takt trochę ścieśniony. Tu  prawie pół taktu: zacząć po 1. szesnastce (i znaku forte),  zacząć na 4 i pół obszaru 4. miary

Wf (→Wn,Wa) 

!!!     jak Ao,  podobne do  co do umieszczenia i zakresu.

Propozycja redakcji

!!!   TGTU
..

W tekście głównym podajemy zharmonizowaną pod względem długości parę widełek  , wpisanych przez Chopina w Wfkor. W Ao razi dysproporcja między półtaktowymi widełkami  a wyglądającym ja akcent znakiem . W wydaniach Chopinowskie oznaczenia zostały wyraźnie rozciągnięte.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 19-24

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

Znaki staccato w Ao

!!!    miniat: tylko dolna 5-linia, t. 19 i 5 ósemek t. 20.   Tu klinik nad F, kropka nad C, klinik nad Des i kropka nad G.

Kropki w Wf (→Wn,Wa)

!!!   TGTU (t. 19-24) !!!!!!  ZMIANA   !!!!!!  na 4 w t. 22, kropkę dać wyżej, żeby nad ces1 było ją widać (podnieść o 18). Podobnie na 2 w t. 21-24. Ponadto na 4 w t. 21-22 kropki podnieść o 9.
..

W tekście głównym podajemy kropki, którymi Chopin opatrzył w Wfkor wszystkie ósemki w tych taktach. Ao również ma znaki staccato – na zmianę kliniki i kropki – ale tylko nad czterema nutami basowymi w t. 19-21.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf