op. 45, Preludium cis-moll

Preludium weszło w skład albumu "Beethoven" zawierającego utwory dziewięciu kompozytorów, poprzedzone Lisztowską transkrypcją marsza żałobnego z Eroiki. Zysk ze sprzedaży albumu był przeznaczony na budowę pomnika Beethovena w Bonn.

Wn1 jest prawdopodobnie oparte na późniejszym z dwóch zaginionych autografów, [A2], co uzasadniamy w komentarzu do filiacji źródeł. Jest też jedynym źródłem, w którym Cadenza w t. 79 zapisana jest drobnymi nutami.

Pewne elementy tekstu Wn1 zostały z pewnością wprowadzone w samym wydaniu, choć trudno stwierdzić, jaki był zakres tej korekty, a tym bardziej, które z ewentualnych zmian pochodzą od Chopina (jeśli takowe w ogóle były). Na adiustację wydawniczą wskazuje choćby znacznie mniejsza niż w Wf1 liczba brakujących lub błędnych znaków chromatycznych.

Wn1 nie jest wolne od błędów, np. pominięcie nuty w akordzie w t. 49 i 54. W innych sytuacjach brak pewnych elementów notacji można przypisać zarówno przeoczeniu sztycharza, jak i niedokładności Chopina, np. brak arpeggia w t. 51 lub brak  przy przednutce w t. 65.

Prezentowany egzemplarz pochodzi z wydanego oddzielnie (w IV 1843) przedruku oryginalnej publikacji w albumie. Zmiany dotyczyły jedynie strony tytułowej, której dolną część wypełniono informacjami dotyczącymi wydawcy (w albumie nie były one w tym miejscu potrzebne). W latach 60-tych XIX w. Wn1 wznawiano jeszcze dwukrotnie z minimalnymi zmianami na stronie tytułowej, istnieją też egzemplarze, w których jest ona odmiennie zaaranżowana, m.in. przez zastąpienie pierwotnego obramowania delikatniejszym ornamentem.