Wa1
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 21

Akcent na d2-fis2 w KF (→Wn)

TGTU = krótki na 2

Akcent na a1 w Wf (→Wa)

Akcent długi na d2-fis2, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.                 EZnieU1

Oba źródłowe umiejscowienia akcentu mają sens muzyczny:

  • akcent na a1 wydziela tę nutę jako początek niezależnego planu dźwiękowego, kontynuowanego w t. 23, 25 i 27;
  • akcent na d2-fis2 w naturalny sposób podkreśla synkopę melodii.

Od strony źródłowej różnicę umiejscowienia akcentu można rozmaicie interpretować:

  1. Obie wersje są autentyczne. Ponieważ akcent w KF jest napisany ręką Fontany, Chopin musiał przesunąć go później w [A] lub korygując Wf. Późniejsza jest więc wersja z akcentem na a1.
  2. Istnieje tylko jedna wersja autentyczna, zapisana w [A] i pomyłkowo odtworzona przez jednego z odczytujących, Fontanę lub sztycharza Wf. Prowadzi to do uznania obu wersji źródłowych za równorzędne, gdyż bez dostępu do [A] nie można stwierdzić, kto trafnie go zinterpretował.
  3. Istnieje tylko jedna wersja autentyczna, niedokładnie lub błędnie odtworzona przez obu odczytujących. Mógłby to być np. akcent długi, zapisany w [A] mniej więcej tak .

Zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest mniej prawdopodobna od pozostałych, a z trzech możliwych odczytań hipotetycznego zapisu [A] do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego, czyli KF.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Niedokładności KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.