mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 27 nr 2, Nokturn Des-dur

Tytuł i dedykacja według Wn (→Wf)

Tytuł i dedykacja A po uwzględnieniu prawdopodobnej treści strony tytułowej całego opusu (zaginionej)

Elementy dodane w Wa
..

Źródła wykazują pewne różnice w brzmieniu tytułu, zarówno całości opusu, jak i tego Nokturnu. Najdalej idącą dowolność widać w Wa, w którym dodano z pewnością nieautentyczny, sentymentalny tytuł "Les Plaintives".

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 27 nr 1, Nokturn cis-moll

Tytuł i dedykacja w Wn (→Wf)

Elementy dodane w Wa
..

Zarówno sentymentalny tytuł "Les Plaintives", jak i określenie 7e Nocturne, lokujące Nokturn na liście dotychczas przez Chopina wydanych utworów tego gatunku, są w Wa z pewnością dowolnym dodatkiem wydawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Dedykacje , Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

w KLI

!!!    miniat: pasek tekstowy "Exercice 1." krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach
..

W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w Wf i potwierdzonym w autografach edycyjnych kilku Etiud (nr 5-8 i 12). Tytuł umieszczony w KLI, choć wcześniejszy, jest również autentyczny – Chopin sam określił tak jedną ze swych etiud w liście do przyjaciela – i odzwierciedla pragmatyczne podejście Chopina do kwestii nazw utworów (por. pierwotny tytuł Berceuse op. 57, "Warianty"). Z tego względu trudno przypuszczać, by rozbudowane tytuły Wn i Wa były czymś więcej niż tylko marketingowym chwytem wydawców, chętnie zresztą stosowanym także w innych gatunkach, np. walcach, w których do autentycznych tytułów dodawano różne przymiotniki: ‘grande’ w op. 18, 34, 42, ‘brillante’ w op. 34, ‘nouvelle’ w op. 42 (patrz też Etiudy op. 25).

Także dedykację podajemy w brzmieniu Wf (→Wn). Jej  rozszerzenie w Wa wydaje się być raczej pomysłem wydawcy, który jednak mógł to z Chopinem uzgodnić. Błędny inicjał imienia Liszta (J) pojawia się oprócz Wf1 (→Wa2→Wa3) także w niektórych egzemplarzach Wf2 i Wn1. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll

w KLI

!!!    miniat: pasek tekstowy "Exercice 2." krojem tytułowym.     To samo na kliszy zamiast tytułu i dedykacji

w Ao

!!!     Etude bez dedykacji

w Wf1

!!!   jak TGTU, ale J (inicjał LIszta)   !!!!UWAGA !!!!  miniatury w tym i dalszych wariantach jak w Etiudzie C nr 1

w Wf2

!!!   TGTU: tytuł i dedykacja. W miniaturze mniejsza różnica wielkości i mniejszy odstęp między tytułem i dedykacją

w Wn1

Wn1a (→Wn2→Wn3→Wn4→Wn5)

!!!  Douze Grandes Études A son ami F. Liszt w dwóch rządkach w miniaturze i na kliszy

w Wa2 (→Wa3)

!!!   Douze Grandes Etudes A ses amis J. Liszt et Ferd. Hiller w dwóch rządkach (miniat jak w Etiudzie C nr 1)

w Wa4

!!!   Douze Grandes Etudes A F. Liszt et F. Hiller w 2 rządkach (miniat jak w Etiudzie C nr 1)
..

W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły

t. 1

Utwór: op. 42, Walc As-dur

Tytuł nagłówkowy Wf i Wn

"Valse", czyli TGTU

Tytuł na okładce Wf

"Grande Valse Nouvelle" (w jednej linii)

Tytuł Wa

"Grande Valse"
..

W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w nagłówkach Wf i Wn. Nie ulega wątpliwości, że dodatki do tytułu, jak "grande" w Wf i Wa czy "nouvelle" na stronie tytułowej Wf zostały wprowadzone w celach marketingowych i z inicjatywy wydawców (być może czasem za zgodą Chopina).
Wydany w oficynie Paciniego (Wf) Walc ukazał się jako część większego albumu "Cent-Et-Un" i został opatrzony kolejnym numerem – 68. W związku z tym, numeracja stron jest kontynuowana: rozpoczyna ją s. 408, a kończy s. 415. Tytułem albumu Paciniego, niewątpliwie w celu reklamowo-handlowym, posłużył się równiez wydawca angielski, Wessel, dodając w Wa do Walca określenie "Cent-et-Un".

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Różne tytuły , Adiustacje Wf