Zagadnienia : Wtrącona pauza
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 13
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Zamiana wartości rytmicznych w Wn (→Wf→Wa) jest prawdopodobnie skutkiem błędu sztycharza Wn1, który mógł się po prostu pomylić lub – w przekonaniu, że w takich figurach skracana jest nuta po pauzie – uznać, że pomylił się Chopin. Ewentualna korekta Chopina wydaje się mało prawdopodobna ze względu na zupełny brak śladów zmian w druku. Chopin używał obu rodzajów notacji w podobnych sytuacjach, a czasem wahał się lub zmieniał decyzje (patrz Scherzo cis op. 39, t. 47). Por. zbliżoną sytuację w t. 32, a także t. 41 i 81. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Wtrącona pauza |
|||||
t. 32
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. II
..
Tak jak w t. 13, zmiana rytmu jest przypuszczalnie wynikiem pomyłki lub adiustacji, tym razem sztycharza Wf (→Wa). Tak jak tam, możliwości korekty Chopina nie można jednak całkiem wykluczyć. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf , Wtrącona pauza |
|||||
t. 47
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Obie wersje rytmu tego taktu są najprawdopodobniej autentyczne. Identyczne różnice rytmiczne między tymi źródłami występują także w analogicznych t. 129 i 389. W tekście głównym podajemy wersję Wf, być może najpóźniejszą. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Wtrącona pauza |
|||||
t. 65
|
Utwór: op. 10 nr 5, Etiuda Ges-dur
..
Dokonana w korekcie Wf (→Wn,Wa) zmiana konfiguracji rytmicznej w ramach 1. trioli jest przykładem charakterystycznej oboczności rytmicznej, pojawiającej się wielokrotnie w utworach Chopina (por. Scherzo cis op. 39, t. 47). Równomierne rozplanowanie nut i mała, wyraźnie dopisana pauza w A świadczą, że początkowo Chopin napisał tu zwykłą triolę szesnastkową, a korekta Wf była ostatnim etapem poprawek w tym miejscu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Wtrącona pauza |
|||||
t. 129
|
Utwór: op. 39, Scherzo cis-moll
..
Obie wersje rytmu tego taktu są najprawdopodobniej autentyczne. Identyczne różnice rytmiczne między tymi źródłami występują także w analogicznych t. 47 i 389. W tekście głównym podajemy wersję Wf, być może najpóźniejszą, którą wprowadzono także w Wn2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Wtrącona pauza |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »