Zagadnienia : Poprawki A

t. 456

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Tak jak w t. 453-454, skreślenia widoczne w A pozwalają odczytać wcześniejszą redakcję tego taktu:


Pozwala to zakwalifikować ostatni akord l.r. w analogicznym t. 416 jako wersję pierwotną, a nie błąd tercjowy.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A

t. 472-475

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

4 łuki w A (możliwa interpretacja→WnWfWa)

!!!   miniat: ostatnia grupa 472 + 1. grupa 473, tylko górna 5-linia, bez kreseczek.                 EZTU 472-3 + TGTU 474-5

2 łuki w A, inna interpretacja

EZnieU + odpowiednio przedłużone łuki 474-5 (kontynuacja)

..

Kwestia, czy łuki na przejściach t. 472-473 i 474-475 mają być rozdzielone czy połączone, nie jest w A jasna, częściowo z powodu poprawek zarówno łuków, jak i samych nut. Porównanie z analogicznymi figurami w t. 476-480 sugeruje, że odtworzenie tych łuków przez wydania jako jednotaktowych może odpowiadać intencji Chopina. Jednak zapis w t. 474-475 wyraźnie sugeruje użycie dwutaktowego łuku, a możliwości takiej nie wyklucza również notacja poprzednich dwóch taktów. Biorąc to pod uwagę proponujemy dwie interpretacje omawianych łuków.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Poprawki A , Błędy wynikające z poprawek

t. 472-473

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

Podwójny łuk w A i Wn2

!!!   miniat: nic.                  EZTU (2 łuki)

Pojedynczy łuk w Wn1 (→WfWa)

EZnieU (1 łuk)

..

Górny łuk został pominięty w Wn1 (→WfWa) być może ze względu na swój nietypowy kształt, będący skutkiem poprawek. Znak dodano w Wn2 wraz z górnymi łukami we wszystkich podobnych figurach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Poprawki A , Adiustacje Wn

t. 476

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

g2 w A (→Wn)

!!!   miniat: ta triola, tylko górna 5-linia, bez dynamiki.           EZnieU

d2 w Wf (→Wa)

EZTU

..

Chopin wahał się co do wysokości ostatniej ósemki. Już kreślenia w A świadczą o dwukrotnej zmianie decyzji – Chopin wyszedł od g2, zmienił je na d2, by następnie powrócić do g2. Wn ma g2, jednak w korekcie Wf (→Wa) Chopin ponownie zmienił je na d2. Tę najpóźniejszą decyzję podajemy w tekście głównym, obie wersje można wszakże traktować równorzędnie. Jest rzeczą interesującą, że śladów podobnych rozterek nie znajdujemy w analogicznej brzmieniowo sytuacji 4 takty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Poprawki A , Wahania Chopina , Autentyczne korekty Wf

t. 481-483

Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III

..

Widoczne w A skreślenia pozwalają na odczytanie pierwotnej wersji, w której l.r. miała takie same akordy jak pr.r., kontynuując relację wyznaczoną przez 1. akord całego pochodu. Chopin wpisał cztery kolejne akordy (do drugiego w t. 482), zanim zmienił koncepcję lub zorientował się w pomyłce.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Zmiany akompaniamentu