mUltimate Chopin

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 1-12

Utwór: op. 26 nr 1, Polonez cis-moll

..

T. 1-12, oznaczone w A przez Chopina konwencjonalnym znakiem repetycji, zostały w wydaniach powtórnie wypisane. Jest to zdaniem redakcji dowolność wydawcy francuskiego, wynikająca prawdopodobnie ze względów graficznych – rozplanowania tekstu na stronach. Zdarza się w związku z tym, że analogiczne miejsca wykazują niewielkie różnice, które – wobec repetycji w A – z pewnością nie były zamierzone przez Chopina. Rozbieżności te wynikają przede wszystkim z przeoczeń i niedokładności sztycharzy, a w pewnym stopniu także z pobieżnej korekty Chopina. Ponieważ w tekście głównym zachowujemy pisownię A, w transkrypcjach pozostałych źródeł przyjmujemy dla t. 1-12 dwa sposoby oznaczania różniących się elementów w powtarzanych taktach:

  • elementy, które pojawiają się tylko za pierwszym razem umieszczamy w nawiasach okrągłych;
  • elementy, które pojawiają się tylko za drugim razem umieszczamy w nawiasach kwadratowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa

t. 1-2

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

 w A

!!!   miniat: przedtakt (bez klucza, znaków i metrum) i t. 1-2, ścieśnione, tylko górna 5-linia, bez napisów.           TGTU

 w Wf (→Wa,Wn1cis,Wn1op→Wn2op→Wn3op)

EZnieU

 w Wn2cis

EZnieU1
..

Przesunięcie widełek  tak, by rozpoczynały się od przedtaktu, to zdaniem redakcji raczej niedokładność sztycharza Wf, toteż w tekście głównym podajemy niewątpliwie autentyczny znak A. Ponieważ jednak alternatywnej możliwości korekty Chopina w Wf nie da się całkiem wykluczyć, wersję Wf, powtórzoną we wszystkich pozostałych wydaniach oprócz Wn2cis, można uważać za potencjalnie autentyczny wariant. Skrócenie znaku w Wn2cis jest natomiast niewątpliwie adiustacją, w ramach której ujednolicono znaki  we wszystkich analogicznych taktach (t. 1-2, 5-6, 17-18 i 21-22).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 1

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. IV

w KG (→Wn) i Wa2

Bez tytułu w Wf (→Wa1)
..

Chopin pisząc do Fontany w sierpniu 1839 r., określił tę część Sonaty mianem "finałek niedługi". Pominięcie konwencjonalnego tytułu "Finale" w Wf (→Wa1) wydaje się więc być zwykłym nieopatrzeniem. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 1

Utwór: op. 64 nr 1, Walc Des-dur

Bez akcentu w AI, AII, AIII

Akcent długi w A

Akcent krótki w Wf (→Wn,Wa)
..

W A Chopin niewątpliwie wpisał długi akcent. We wszystkich wydaniach i nakładach Walca umieszczono akcent krótki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 1-32

Utwór: op. 64 nr 2, Walc cis-moll

..

W A gwiazdki  stawiane są albo po 3. ćwierćnucie taktu (lub odpowiadającej jej pauzie), albo przed nią, w zależności od tego, czy cały takt jest oparty na jednym akordzie, czy nie. W Wf rozróżnienie to uległo zatarciu – wszystkie znaki stawiane są albo pod, albo nieco po 3. ćwierćnucie (pauzie), przy czym różnice nie mają związku z pisownią A (ani – co za tym idzie – z harmonią). Pozostałe wydania mniej lub bardziej dokładnie odtwarzają wersję Wf, choć w Wn znaki stawiane są z reguły po 3. ćwierćnucie, a w Wa – raczej pod. W naszych transkrypcjach poszczególnych źródeł przyjmujemy, że gwiazdki umieszczone niedokładnie – najczęściej nieco po 3. ćwierćnucie – uznajemy za zgodne z większością takich znaków w danej frazie rozpatrywanego źródła.

Kilka szczególnych sytuacji – t. 4, 15, 20, 22, 24, 29, 30 i 31 – omawiamy osobno.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Niedokładności Wa