Zagadnienia : Korekty łuków Koncertu f w Wn1
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
|
t. 96
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Koniec łuku w Wn1 wydrukowano niedokładnie – łuk na końcu linii tekstu sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk w następnym takcie. Ta bardzo częsta niedokładność w tym przypadku nie sprowokowała błędów w pozostałych wydaniach. W początkowej części łuku (w t. 93) widoczne są wyraźne ślady korygowania łuków w Wn1 – jeden łuk obejmował początkowo t. 92-93. W Wn1a widać, że także w dalszej części łuki były pierwotnie inne – jeden łuk dochodził do końca t. 95, a drugi biegł nad t. 96. Opisana wyżej niedokładna końcówka skorygowanego łuku jest więc skutkiem niestarannie zrealizowanej korekty. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||
|
t. 100-101
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
T. 100 jest ostatnim na stronie A i, jak to często bywa, łuki są na przejściu stron zanotowane niedokładnie. Łuk w t. 100 sięga daleko poza nuty, sugerując kontynuację, jednak w t. 101 nie ma ewentualnego dokończenia tego łuku. Dlatego wersje wydań, w których łuk kończy się wraz z ostatnią nutą t. 100, można uznać za usprawiedliwione. Logika przebiegu muzycznego sugeruje jednak, by za niedokładność uznać brak dokończenia łuku w t. 101, a nie przeciągnięcie końcówki łuku w t. 100 – por. np. analogiczną sytuację 4 takty dalej. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||
|
t. 119-122
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Interpretacja łukowania A w tych taktach, wsparta notacją rytmiczną (wydzielone szesnastki w t. 120 i półnuty w t. 121-122), nie budzi wątpliwości. Jednak przy próbie dosłownego odczytania samych łuków mogą one wydawać się mylące – obie wydzielone szesnastki w t. 120 zdają się być równocześnie ostatnimi i pierwszymi nutami kolejnych łuków, a zjawisko to występuje jeszcze wyraźniej w t. 121-122. Wprawdzie w Wn1 łuki odtworzono prawidłowo, zgodnie z sensem muzycznym, ale jest to już efekt intensywnych korekt – w całej linijce Wn1, obejmującej t. 119-121, widoczne są bowiem ślady korygowania łuków, i to prawdopodobnie więcej niż raz (w t. 120 ślady wskazują na usunięcie dwóch łuków o różnych, lecz częściowo się pokrywających zakresach). Dwie fazy korekt, z których pierwsza nie dała zadowalającego efektu mogą sugerować, że Chopin w pierwszej fazie, widząc ogromną liczbę błędów, nakazał przeprowadzenie korekty na podstawie A, a dopiero w drugiej fazie osobiście oznaczył pozostałe jeszcze, istotne nieścisłości. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||
|
t. 126-127
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. III
..
Przerwanie łuku pomiędzy tymi taktami to charakterystyczna niedokładność sztycharza Wn1 (zresztą dwutaktowy łuk w t. 125-126 jest już wynikiem korekty – pozostałości pierwotnych łuków pokazują, że każdy z tych taktów był najprawdopodobniej objęty osobnym łukiem). Zapisany w A ciągły, czterotaktowy łuk przywrócono w Wn2. Patrz też t. 128-129. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
||||||
|
t. 147
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widoczny w A łuk pod sekstolą został w Wn (→Wf→Wa) zastąpiony łukiem frazowym o większym zakresie (niedokładnie wysztychowany koniec tego łuku poprawiono zarówno w Wf, jak i Wn2). Widoczne ślady poprawek pokazują, że początkowo łuk rozpoczynał się już od ósemki des2. Ta ostatnia korekta jest z pewnością dziełem Chopina, a niewykluczone, że i samo dodanie łuku nastąpiło z jego inspiracji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Autentyczne korekty Wn , Łuki "triolowe" , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »