Zagadnienia : Ostatni znak przykluczowy
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 38
- Następna »
t. 5
|
Utwór: op. 28 nr 14, Preludium es-moll
..
Brak kasowników podwyższających ces-ces1 na c-c1 to niemal na pewno pomyłka Chopina. Wskazują na to kasowniki dopisane przez Chopina w WfS, a także ostrzegawczy wpisany w A przed ces1 w następnym takcie (ostatecznie skreślony), sugerujący, że Chopin miał tam poczucie obowiązywania c*. Kasowniki dodano w Wa i Wn2 (→Wn3). * Do wnioskowania na podstawie znaku ostrzegawczego należy jednak podchodzić ostrożnie – w t. 12 również są widoczne w A skreślone bemole przed ces-ces1, mimo że brzmienie tych nut jest tam utrwalone już od początku t. 10 (Chopin nie zawsze był pewien, które znaki znajdują się w oznaczeniu przykluczowym). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Skreślenia A , Dopiski WfS , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 6
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W tekście głównym pomijamy niepotrzebne bemole przed oktawą Des-des. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 6
|
Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll
..
W obu autografach nie ma podwyższającego a1 na ais1. Błąd występuje także w Wa, gdzie powtórzono go za odbitką korektorską Wf. W samym Wf Chopin dodał pominięty znak, prawidłowy tekst ma również Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wa |
||||
t. 6
|
Utwór: op. 28 nr 7, Preludium A-dur
..
W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach, nieuzasadniony ostrzegawczy przed gis1. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy |
||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 25 nr 6, Etiuda gis-moll
..
Przed 2. szesnastką każdego z tych taktów nie ma w źródłach znaków chromatycznych z wyjątkiem niemogących pochodzić od Chopina kasowników dodanych w Wn2 (→Wn3). Wydaje się więc, że górną nutą ma tu być ais2. Istnieją jednak mocne przesłanki, zarówno źródłowe (poświadczona także w innych utworach niepewność Chopina, jeśli chodzi o zapis nut a/ais w tonacji gis-moll), jak i stylistyczne (naturalność przebiegu harmonicznego), by uznać to za błąd Chopina. Dlatego w tekście głównym sugerujemy uzupełnienie kasowników dla uzyskania brzmienia a2. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Ostatni znak przykluczowy , Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- …
- 38
- Następna »