![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 8, t. 113-126
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
Począwszy od tego taktu, jednolite dotąd – mimo dość licznych niedokładności – oznaczenia artykulacyjne ulegają zmianie. W szczególności konsekwentnie dotąd zachowywana różnica zakresu łuków Wn i Wf zostaje zniwelowana na korzyść krótszych łuków. Skróceniu łuków towarzyszy w Wf brak kropek staccato nad ósemkami a1, możliwe więc, że nie są to niedokładności (por. subtelne zmiany artykulacji w zakończeniu Etiudy a op. 25 nr 4, t. 62). Ponieważ Wn ma identyczny tekst, wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wa przedłużono łuki na wzór poprzednich taktów w Wf (→Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wn1, Wn2, Wf1, Wf2, Wa1, Wa2, Wa3, WfS