Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 6, t. 85-98
s. 1
s. 2, t. 1-32
s. 3, t. 33-54
s. 4, t. 55-69
s. 5, t. 70-84
s. 6, t. 85-98
s. 7, t. 99-117
s. 8, t. 118-140
s. 9, t. 141-161
s. 10, t. 162-182
s. 11, t. 183-198
s. 12, t. 199-213
s. 13, t. 214-226
s. 14, t. 227-236
s. 15, t. 237-246
s. 16, t. 247-261
s. 17, t. 262-279
s. 18
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wa2 - Poprawiony nakład Wa1


  t. 95

Szesnastka w Wf, możliwa interpretacja

Ósemka w Wn i Wa

jak EZTU, ale bez [3] x 2

Ósemka proponowana przez redakcję

EZTU z triolami

Wf ma na początku taktu szesnastkę w prawej, a ósemkę w lewej ręce. Jest to błąd, ale nie jest jasne, która wartość jest prawidłowa:

  • ósemka wymaga uznania następujących po niej 3 szesnastek za triolę. Rytm ten w naturalny sposób rozwija schemat użyty w poprzednich taktach – zachowany jest zarówno moment rozpoczęcia nowego motywu na 2. ósemce taktu, jak i jednorodny ruch triol szesnastkowych. Wersję tę, przyjętą w Wa i Wn, podajemy w tekście głównym (dodając oznaczenia triol) także ze względu na skojarzenie z rytmem polonezowym;
  • szesnastka jest w tym kontekście mniej oczywista, co jednak wcale jej nie dyskwalifikuje – tego typu urozmaicenie rytmiczne słyszanego przed chwilą wzorca jest jak najbardziej w stylu Chopinowskim. Za takim rozumieniem rytmu tego taktu przemawia rozplanowanie nut w Wf, świadczące o przekonaniu sztycharza, że ma do czynienia z czterema regularnymi szesnastkami.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne

notacja: Rytm

Brakujące oznaczenia na źródłach: Wa2, Wa1, Wf1, WfD, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3