Strona:
Źródło tekstu:
s. 2, t. 28-54
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
W Wn uściślono zapis rytmu w t. 34 i 38, dodając pauzy pod półnutami es-as. Nieudaną próbę uściślenia prowadzenia głosów podjęto także w WaW – półnuty te zapisano dwugłosowo, co w najlepszym razie zaciemniło obraz, gdyż górny głos liczy 3 ćwierćnuty, a rzekomy dolny cztery. W tekście głównym zachowujemy oryginalną pisownię Wf.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn
notacja: Skróty pisowni i inne
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, Wf2, WfS, Wn1, Wn3, Wn2, WaW