op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 63 nr 3, Mazurek cis-moll
W [A] (→Wf1→Wn) środkowa część Mazurka została przez Chopina zapisana z czterema bemolami przy kluczu, mimo że panującą tonacją jest Des-dur, a od t. 41 nawet Ges-dur. Chopin skorygował znaki przy kluczu w Wf2 (→WaW). Tego rodzaju niezgodność oznaczenia przykluczowego z panującą tonacją zdarzyła się Chopinowi w Mazurku gis op. 33 nr 1, który zarówno w rękopisach, jak i wydaniach zanotowany jest z 4 krzyżykami.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf, Ostatni znak przykluczowy
notacja: Wysokość
