op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 63 nr 2, Mazurek f-moll
As jest typowym szkicem – bez tytułu, znaków przykluczowych, żadnych wskazówek wykonawczych oprócz łuku od przednutki do ćwierćnuty des2 w t. 41 i być może kropki staccato nad tą ćwierćnutą. Braków tych nie traktujemy jako warianty, gdyż są one tylko cechą "szkicowości" tego rękopisu. Odstępstwa od ostatecznego tekstu wysokościowo-rytmicznego omawiamy w uwagach do poszczególnych miejsc.
Ponadto w wielu miejscach notacja jest skrótowa bądź niekompletna – powtarzane akordy l.r. zapisywane są jako laseczki bez główek, powtarzające się odcinki zamarkowane są tylko przez głos melodyczny (t. 27-32), a powrót pierwszej części Mazurka (od t. 42) wskazany został zygzakiem oznaczającym "i tak dalej". Dość liczne są także pominięcia przygodnych znaków chromatycznych. Taki zapis odtwarzamy tylko w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja"). W transkrypcji merytorycznej wszystkie te skróty wypełniamy, co w warstwie wysokościowo-rytmicznej prowadzi do wersji nieodległej, zwłaszcza w skrajnych częściach, od tekstu opublikowanego.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
notacja: Skróty pisowni i inne
