Wn1
Tekst główny
AI - Wcześniejszy autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
WaW - Pierwsze wydanie angielskie
WaC - Późniejsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 20-21

Ciągły łuk w AI i Wf (→Wn,WaW)

Rozdzielone łuki w WaC

We wszystkich wydaniach t. 20 kończy linijkę, co w większości z nich spowodowało niejasność łukowania:

  • W Wf łuk w t. 20 można odczytywać jako obejmujący tylko ostatnią ósemkę lub wskazujący na kontynuację. Wyraźnie kontynuujący łuk w t. 21 pozwala rozstrzygnąć tę wątpliwość na korzyść ciągłego łuku. Interpretacja ta znajduje potwierdzenie w zapisie AI i wersję tę podajemy w tekście głównym. Niewątpliwie ciągły łuk mają też WaW i Wn2 (→Wn3).
  • W Wn1 łuk w t 20 dochodzi tylko do ostatniej ósemki, ale w t. 21 łuk na tyle wyraźnie wskazuje na kontynuację z poprzedniego taktu, że także ten zapis interpretujemy jako ciągły łuk.
  • Także w WaC łuk w t. 20 dochodzi tylko do ostatniej ósemki, niejasny jest natomiast łuk w t. 21. Przyjmujemy, że oznacza to rozdzielone łuki.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Niedokładności Wa, Niepewna kontynuacja łuku

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa