


Strona:
Źródło tekstu:
s. 10, t. 156-172
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
Tekst główny

|
![]() |
! miniat: wycinek + 2 obrazki EZnieU |
|
![]() |
EZnieU1 |
|
![]() |
EZnieU2 |
|
![]() |
EZnieU3 |
|
![]() |
EZTU |
Do interpretacji trzech znaków w A można podchodzić z różnych stron:
- Odczyt dosłowny, w którym zakres znaków powiązany jest z odpowiednimi ćwierćnutami pr.r., daje trzy coraz krótsze znaki. Taki zapis, sugerujący coraz krótsze i łagodniejsze crescenda, współgra z opadającym kierunkiem tej sekwencji.
- różnicę zakresu dwóch pierwszych znaków można uważać za nieistotną, co sugeruje ujednolicenie wszystkich trojga widełek, gdyż rysunek melodii jest w każdym takcie taki sam. Wersję tę proponujemy w tekście głównym.
Wersje wydań to efekt ujednoliceń znaków w t. 170-171, żadna z tych zmian nie nosi cech korekty Chopina..
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych, Niedokładności Wa, Niedokładności A
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4, Wn1a, Wa1, Wa2, Wa3