Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 10, t. 156-172
s. 1, t. 1-21
s. 2, t. 22-40
s. 3, t. 41-55
s. 4, t. 56-73
s. 5, t. 74-90
s. 6, t. 91-109
s. 7, t. 110-125
s. 8, t. 126-140
s. 9, t. 141-155
s. 10, t. 156-172
s. 11, t. 173-187
s. 12, t. 188-205
s. 13, t. 206-223
s. 14, t. 224-244
s. 15, t. 245-264
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 170

b2-h2 i e2-c3 w A (→Wf) i Wn3 (→Wn4)

! miniat: wycinek 3-5 ćwierćnuta kwintoli.            TGTU

h2 i e2-b2-c3 w Wn1 (→Wn1a,Wn2) i Wa

Pryma zwiększona b2-h2 zapisana jest w A (→Wf) w ten sposób, że laseczka dochodzi do tylko do lewej główki nutowej (h2). Przy tym w A zapis jest jasny, gdyż laseczka położona jest z prawej strony główki, wypada zatem pomiędzy obiema nutami, a odstęp prawej nuty od następ­nej seksty e2-c3 jest wyraźny. Jednak w Wf, mimo że zapis jest w zasadzie taki sam, lasecz­kę umieszczono – zgodnie z regułą – po lewej stro­nie główki nutowej h2, a b2 znajduje się tak bli­sko seksty, że zarówno w Wn1 (→Wn1a,Wn2), jak i w Wa tworzą one trójdźwięk e2-b2-c3. Tylko w Wn3 (→Wn4) domyślono się, jak należy rozu­mieć zapis Wf. Patrz też t. 171.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4, Wn1a, Wa1, Wa2, Wa3