Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 5, t. 23-44
s. 1
s. 2
s. 3
s. 4, t. 1-22
s. 5, t. 23-44
s. 6, t. 45-65
s. 7, t. 66-87
s. 8, t. 88-105
s. 9, t. 106-124
s. 10, t. 125-144
s. 11, t. 145-163
s. 12, t. 164-178
s. 13, t. 179-193
s. 14, t. 194-212
s. 15, t. 213-232
s. 16, t. 233-247
s. 17, t. 248-264
s. 18
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zadiustowany nakład Wn1
Wn3 - Zadiustowany nakład Wn2
Wn4 - Poprawiony nakład Wn3
Wn1a - Albumowe wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie


  t. 24-25

Różne akcenty w A, odczyt dosłowny

! miniat: wycinek + obrazek;             2 długie i krótki

Akcenty długie w A, prawdopodobne odczytanie

TGTU = 3 długie

Krótkie akcenty w Wf (→Wn,Wa)

Rozstrzygnięcie, jakiego typu akcenty Chopin miał na myśli, nie jest w tych taktach proste. Znaki są różnej długości, drugi z nich jest typowym akcentem długim, trzeci krótkim, a pierwszy można interpretować na dwa sposoby – jest wprawdzie dość krótki, ale smukły jak akcent długi. Nie wydaje się jednak, by zamiarem Chopina było różnicowanie znaków – pisane są, jak cały A, z wyraźnym pośpiechem, co wyklucza stosowanie trudno dostrzegalnych niuansów graficznych. W tekście głównym skłaniamy się do akcentów długich ze względu na układ tekstu – t. 25 rozpoczyna nową linię i możliwe, że akcent był tam dopisany później, z mniejszym zaangażowaniem, a właściwy odruch reprezentują znaki w t. 24. Krótkie akcenty wydań można traktować jako – naszym zdaniem – mniej prawdopodobne odczytanie zapisu A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wf, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wn3, Wn4, Wn1a, Wa1, Wa2, Wa3