Zagadnienia : Adiustacje Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 139
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
||||||
t. 142-144
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A nie ma bemoli przywracających b2 ani obniżających a2 na as2. Oczywiste przeoczenia poprawiono w Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf , Niedokładności A |
||||||
t. 146
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wf , Niedokładności A |
||||||
t. 148
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy A , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf |
||||||
t. 148
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Zapis A interpretujemy jako niekompletny, a być może pomyłkowy. Chopin wpisał tylko w 1. połowie taktu, na której w A kończy się linijka tekstu, być może sądząc, że to już cały takt albo po prostu zapominając wpisać dokończenie znaku w nowej linii. W każdym razie rysunek figuracji w tym takcie sugeruje kontynuację crescenda w 2. połowie taktu i to do samego końca, gdyż najwyższa nuta przypada dopiero na początek następnego taktu (inaczej niż w poprzednich dwóch). Z tego względu, w tekście głównym początek znaku wzorujemy na poprzednich, analogicznych taktach, a zakończenie doprowadzamy do końca taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wf , Niedokładności A |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »