mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A jedynym znakiem ostrzegawczym jest przed c na początku taktu. W Wf (→Wn,Wa) dodano jeszcze  przed C i  przed es1, a w Wa i Wn3 (→Wn4) także  przed szesnastką g2. W tekście głównym uwzględniamy wszystkie te znaki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→Wf) nie ma  przed ostatnią szesnastką (e3) 1. połowy taktu ani przywracającego es2 na 11. drobnej ósemce 2. połowy. Pierwszy z nich dodano zarówno w Wn, jak i Wa, braku drugiego nie zauważono w żadnym z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 34

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→Wf→Wa1,Wn1→Wn2) nie ma przy­wracającego c2 w 2. połowie taktu. Oczywiste niedopatrzenie Chopina sprostowano w Wa2 (→Wa3) oraz Wn1a i Wn3 (→Wn4).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 36-39

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Pedalizacja A, odczyt dosłowny

Pedalizacja Wf

! miniat: wycinek 2 takty, tylko dolna 5-linia (niestety trzeba łączyć z 2 linijek)               EZnieU

Pedalizacja Wn

EZnieU1

Pedalizacja Wa

EZTU prócz ostatniego w t. 39, który EZnieU

Pedalizacja proponowana przez redakcję

EZTU
..

Gwiazdki zdjęcia pedału stawiane są tu w A nie­jednolicie i, jak się wydaje, przypadkowo – więk­szość przed 3. ćwierćnutą danej połowy taktu, ale niektóre pod (2. w t. 37) lub po (2. w t. 38 i 1. w t. 39). Zapisu tego nie odtworzono w Wf, przy czym także tu różnice umiejscowienia wy­dają się mieć przypadkowy charakter – 5 z 8 znaków wypada po 3. ćwierćnucie, a 3 pod (w 1. połowie t. 36, 37 i 39). W Wn i Wa podjęto pró­bę ujednolicenia umiejscowienia tych znaków:

  • w Wn wszystkie  umieszczono przed 3. ćwierćnutą z wyjątkiem ostatniej (t. 39), którą wydrukowano pod (trzeba zazna­czyć, że niektóre znaki umieszczono niedokładnie, tak iż trudno ocenić, czy miały być umieszczone przed, czy pod odpowiednią nutą);
  • w Wa wszystkie  umieszczono pod 3. ćwierćnutą z wyjątkiem ostatniej, którą wydrukowano po.

W tekście głównym proponujemy zapis, który można nazwać uśrednioną notacją A – wszystkie  pod 3. lub 6. ćwierćnutą taktu. Pisownię tę, zgodną ze strukturą harmoniczną tego fragmen­tu, uważamy za interpretację kontekstową zapisu A.
Podobne problemy pojawiają się także dalej, w t. 40-43 oraz 138-144.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 37

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf1 (→Wa1→Wa2) przeoczono  obniżający a2 na as2. Pozostałe źródła mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa