Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 32-33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuki A, odczyt dosłowny

EZnieU1

Łuki A, interpretacja kontekstowa

EZTU

Łuki Wf (→Wn,Wa)

min: dodać obrazek na początku opisu, 2 ćwierćnuty t. 33;       EZnieU

..

Napisane z rozmachem łuki l.r. wyraźnie obejmu­ją w A grupy pięciu powtarzanych akordów. Ich wcześniejsze rozpoczęcie w Wf (→Wn,Wa) jest wynikiem rutynowego podejścia sztycharza Wf, który za najbardziej prawdopodobne uważał łuki całotaktowe. O tym, że realny zapis A podlegał dość dowolnej interpretacji, świadczy koniec łuku nad t. 32, który mimo że w A sięga aż do t. 33, w Wf kończy się na ostatniej ćwierćnucie t. 32 (w tym wypadku niewątpliwie słusznie).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące

t. 32-33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Staccato w A

TGTU = 2 kropki pod oktawami Cis-cis i C-c

       Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

..

W tekście głównym uwzględniamy kropki staccato pod oktawami na początku tych taktów, najprawdopodobniej przeoczone przez sztycharza Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

t. 33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A jedynym znakiem ostrzegawczym jest przed c na początku taktu. W Wf (→Wn,Wa) dodano jeszcze  przed C przed es1, a w WaWn3 (→Wn4) także  przed szesnastką g2. W tekście głównym uwzględniamy wszystkie te znaki.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→Wf) nie ma  przed ostatnią szesnastką (e3) 1. połowy taktu ani przywracającego es2 na 11. drobnej ósemce 2. połowy. Pierwszy z nich dodano zarówno w Wn, jak i Wa, braku drugiego nie zauważono w żadnym z wydań.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 33

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A partia pr.r. w całej 2. połowie taktu została skreślona i wpisana jeszcze raz na pięciolinii powyżej. O ile można sądzić z fragmentów możliwych do odczytania, zmiana dotyczyła przypuszczalnie tylko zapisu rytmicznego – widać, że pierwsze 8 nut biegnika miało wiązania szesnastkowe po 4 nuty, jak w 1. połowie taktu. Poprawki miały dwie fazy – najpierw Chopin skreślił końcowy fragment biegnika, który następnie wpisał jeszcze raz na końcu linii, a dopiero potem skreślił całą 2. połowę taktu.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany linii głównej