Wn1
porównaj
Takty te – do 1. miary t. 206 – mają swój pierwowzór w pierwszej frazie AImaz, roboczego autografu stanowiącego źródło dodatkowe do Poloneza. W autografie tym fragment jest zapisany pół tonu niżej, w Es-dur z modulacją do B-dur, i bez przeniesienia do wyższej oktawy w t. 202. W uwagach omawiających tekst AImaz wysokości dźwięków podajemy po transpozycji do tonacji odpowiednich taktów Poloneza (pół tonu wyżej).
Dalsza część AImaz odpowiada t. 220-243 wersji ostatecznej.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
notacja: Wysokość