Zakończenie łuku pr.r. przechodziło w A ewolucję – wpisane są trzy wersje, z których dwie zostały skreślone. Jako pierwsze zostało najprawdopodobniej wpisane dłuższe zakończenie ciągłego łuku: 
. Jest to przykład łuku-tenuto, wielokrotnie stosowanego przez Chopina dla podkreślenia długości wybrzmienia ostatniej nuty objętej łukiem. Chopin następnie dopisał króciutką końcówkę łuku nad ćwierćnutą a1 i nowy łuk pod motywem kwarty f1-c1, skreślając zarazem dalszą część pierwotnego łuku: 
. Ostatecznie także "kwartowy" łuk został skreślony, a górny przedłużony wyraźną, grubszą kreską, sięgającą tym razem tylko do półnuty c1, co powtórzono we wszystkich pozostałych źródłach: 
.
Skreślone łuki widzimy także w dwóch z trzech analogicznych zwrotów – w t. 30-31 i 34-35 pierwotne łuki, rozdzielone nad pauzą szesnastkową, zostały następnie przez Chopina zastąpione ciągłymi łukami (jedynie w t. 16-17 ciągły łuk wpisany był od razu, bez poprawek).
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Poprawki A, Skreślenia A
notacja: Łuki