op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 24, Preludium d-moll
Równe odstępy między trzema nutami 2. połowy t. 44, 46, 48, 50, 52 i 53 sugerują, że początkowo miały to być wyłącznie ósemki, a skrócenie ostatniej z nich do szesnastki wprowadzone było do już napisanego tekstu. Same odstępy nut stanowią wprawdzie zbyt kruchą podstawę dla takiego wniosku, można jednak wskazać kilka innych argumentów na jego poparcie:
- brak tego zjawiska w pierwszej części Preludium – przed t. 40 we wszystkich rytmach punktowanych odstępy między nutami odzwierciedlają proporcje wartości rytmicznych;
- niewątpliwe skrócenie ostatniej nuty z ósemki na szesnastkę w t. 38;
- zapis t. 40, w którym o poprawce świadczą zarówno odstępy (między 1. a 2. nutą większy niż między 2. a 3.), jak i niezręcznie, zbyt nisko dopisana beleczka szesnastkowa;
- wyraźnie ciemniejszy odcień beleczek szesnastkowych w t. 52-53, co wskazuje na późniejsze ich dopisanie.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Poprawki A, Zmiany linii głównej, Rytm punktowany lub równy
notacja: Rytm
