Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 21-22

4 łuki w A (→KF), interpretacja kontekstowa

2 łuki w Wf (→Wa)

EZnieU + nuty 22 pr.r.

3 łuki w Wn

EZnieU1 + nuty pr.r. 22

Podwójny łuk A (→KF) w t. 21 oraz skrótowy zapis partii pr.r. w t. 22 przysporzyły kłopotów interpretacyjnych sztycharzom. Jeśli chodzi o t. 21, to górny łuk jest łukiem-tenuto, stosowanym niekiedy przez Chopina nawet dla pojedynczych nut, co nie było standardową praktyką w jego czasach. W Wf uznano go za łuk motywiczno-artykulacyjny dla całej partii pr.r. i pominięto dolny łuk, natomiast w Wn przeciągnięto go do następnego taktu, co dało łuk o niejasnym znaczeniu – motywiczny lub przetrzymujący h1. W t. 22 na pięciolinii jest tylko znak /, ale nad nią Chopin wpisał górny łuk, co naszym zdaniem nie oznacza rezygnacji z dolnego, ale w wydaniach tak to zinterpretowano.
Patrz też t. 25-26.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.