Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 10-11

Łuk do fis w A, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: wycinek, koniec t. 10 i ten skreślony, obie pięciolinie.                        TGTU

Łuk do gis w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

krótszy – do ostatniej szesnastki t. 10

Zakończenie łuku w A jest niejasne – łuk dochodzi mniej więcej do połowy skreślonej, pierwotnej wersji t. 11 (prawdopodobnie zapisana została tylko partia pr.r.). Może to więc oznaczać łuk sięgający dalej niż koniec t. 10 albo łuk nie dochodzący do fis w t. 11. Zarówno w KF, jak i Wf przyjęto tę drugą interpretację, być może w przekonaniu, że skreślenie dotyczy także końcówki łuku przypadającej na t. 11. Zdaniem redakcji, dwa łuki dochodzące w A wyraźnie do półnuty kończącej pasaż (t. 3 i 15) zdecydowanie przemawiają za analogiczną interpretacją notacji A w omawianym miejscu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż