Wf1
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 1

 w A (odczyt dosłowny→WfWa)

!!!   miniat: wycinek, sekstola, tylko górna 5-linia.                 EZnieU1 = widły i 6

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

 w KF (→Wn)

EZnieU

Znak  wpisany w A obejmuje praktycznie całą otwierającą utwór sekstolę. Jednak niektóre następne znaki, które zdaniem redakcji należy bez względu na ich faktyczną długość interpretować jako akcenty długie, mają podobną długość, co skłania nas do uznania także tego znaku za akcent długi. Odczyt dosłowny można naturalnie traktować jako równoprawny wariant. Dość wyraźne skrócenie znaku w KF (→Wn) może być efektem przekonania kopisty o potrzebie ujednolicenia tego i następnych znaków.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności KF

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż