Wszystkie 3 znaki 
w t. 9-11 mają w A ramiona różnej długości, co utrudnia określenie ich zakresu. W tekście głównym za miarodajne uznajemy dolne ramię każdego z tych znaków, co daje spójne wyniki – widełki w tworzących progresję t. 9-10 mają niemal jednakowy zasięg, a te w t. 11 prowadzą do ważnego wyrazowo akordu, zarazem przełamującego schemat progresji i wprowadzającego końcową kadencję.
Żaden z tych znaków nie został odtworzony bezbłędnie we wszystkich pozostałych źródłach:
- widełki w t. 9 zostały w Wf (→Wa) wyraźnie przedłużone;
- znak w t. 10 odtworzono w KF (→Wn) raczej według górnego, dłuższego ramienia, a w Wf (→Wa) pominięto;
- znak w t. 11, mimo że bardzo wyraźny, pominięto we wszystkich pozostałych źródłach.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Powrót do adnotacji