Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 4, t. 23-34
s. 1, t. 1-4
s. 2, t. 5-13
s. 3, t. 14-22
s. 4, t. 23-34
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 25-26

6 akcentów długich w A (→KF)

!!!   miniat: jw.                       TGTU = 6 długich nad l.r.

8 krótkich akcentów w Wf

wg miniatury = 8 krótkich pomiędzy rękami

8 różnych akcentów w Wn

4 długie, 4 krótkie pomiędzy

8 krótkich akcentów pr.r. w Wa

pod pr.r.

Szczupłość miejsca pomiędzy pięcioliniami powoduje, że w A nie jest oczywiste, której partii ma dotyczyć 6 umieszczonych tam akcentów długich. Powoduje to także wątpliwość co do ich liczby – znaki dotyczące partii pr.r. można by objąć działaniem znaków powtórzenia, użytych do oznaczenia 2. i 4. grupy trzydziestodwójek. Tak też zinterpretowano to we wszystkich wydaniach, drukując 8 znaków. Zdaniem redakcji akcenty, w liczbie 6, z pewnością mają uwydatnić głos tenorowy utworzony przez najwyższe nuty oznaczonych nimi figur l.r. Zmiana wszystkich lub niektórych akcentów na krótkie to częsta dowolność Chopinowskich pierwszych wydań.

Dowiedz się więcej »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Brakujące oznaczenia na źródłach: A, KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa1a