Strona:
Źródło tekstu:
s. 2, t. 5-13
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 8
Inaczej niż w A, w Wf (→Wa) ostatnią figurę l.r. zapisano w kluczu wiolinowym, dzięki czemu nie trzeba było powtarzać bemoli przy 2. i 3. szesnastce. W Wf1 jednak błędnie odczytano przed fes1 jako , który zmienił tę nutę w f1. Pomyłkowy znak usunięto w Wf2 (→Wa). Zarówno ten błąd, jak i zmieniony układ graficzny odtwarzamy jedynie w transkrypcji graficznej ("transkrypcja").
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wf, Adiustacje Wf
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa1a