Strona:
Źródło tekstu:
s. 3, t. 14-22
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
W A każdy z dwóch łuków pr.r. obejmuje – inaczej niż w l.r. – także znak powtórzenia, oznaczający odpowiednio 2. i 4. miarę taktu. Są to więc dwa półtaktowe łuki, co podajemy w tekście głównym. W KF łuki są wyraźnie krótsze, tak iż należy je odczytywać jako obejmujące tylko jedną grupę trzydziestodwójek, co po uwzględnieniu znaków powtórzenia daje 4 łuki w tym takcie. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn błędnie zinterpretowano łuki rękopisów jako jeden łuk nad całym taktem.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Niedokładności KF
notacja: Łuki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, KF, Wf1, Wf2, WfD, WfJ, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1, Wa2, Wa1a