op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 24 nr 3, Mazurek As-dur
Równe ósemki w AI wydają się być echem pierwotnej struktury rytmicznej Mazurka, w której rytmy punktowane (
lub 
) występowały tylko na początku t. 5 i 9. Wskazuje na to analiza rozmieszczenia nut w t. 1-12 – odstępy między nutami w grupach równych ósemek i tego typu figurach są w zasadzie takie same, co sugeruje późniejsze dopisywanie beleczek szesnastkowych i kropek lub pauz do już napisanych równych ósemek; jest to szczególnie widoczne w t. 3 i 12. Nie musi to oznaczać, że wszędzie tam, gdzie w AI nie ma rytmu punktowanego zapisanego w A (t. 3, 6-7, 10 i 12), a także w t. 1, notacja AI jest niedokładna, pozwala jednak uważać wersję A za dalszy etap pewnej ewolucji koncepcji rytmicznej Mazurka.
Por. też kwestię rytmu 
w t. 1, 4 i analog.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
notacja: Rytm
Powrót do adnotacji