Wf2
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 12

Przed ostatnią szesnastką (w obu rękach) w A (→KF,Wf1) nie ma znaków chromatycznych, co odczytane dosłownie daje d1 i des. W Wf2 dodano , ale tylko w pr.r., gdzie pełni jedynie funkcję ostrzegawczą. Wn i Wa mają kasowniki w obu rękach.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Adiustacje Wf, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego